آسیب شناسی چالش های توسعه پایداری گردشگری

گردشگری پایدار به عنوان پارادایمی از توسعه که حاصل چندین خط فکری است از حدود سه دهه پیش آغاز شد. این پارادایم بر فرض "کوچکتر، بهتر" استوار است. اما این فرض در دنیای پر از تغییرات، تعارضات و عدم قطعیت امروزه قابل پرسش است. گردشگری پایدار اغلب در ارتباط است با طبیعت‌گردی و وابستگی به محیط‌های طبیعی. رشد تفکر سیستمی به دیدگاه‌های جدید و موثرتر در مورد گردشگری منجر شد. سوال‌ها همچنان در مورد توانایی گردشگری پایدار در آینده ادامه دارد و با پیشرفت دانش بحث بر انگیزتر می‌گردد. به طور کلی با توجه به انتقاداتی که بر توسعه پایدار وارد شده است می‌توان آنها را به چهار دسته تقسیم نمود از آن جمله نقد‌هایی که به ابهام در تعریف این مفهوم وارده شده است، نقد‌هایی که به کوچک مقیاس بودن مربوط می‌شود، موضوعات مربوط به سبز شویی و ادعای بیش از حد پایداری و در نهایت حقایق تحریف شده می‌باشند. یکی از منتقدین سرسخت توسعه گردشگری پایدار برایان ویلر می‌باشد که در این مطالعه کارهای انتقادی وی و محققانی چون مک‌کول، باتلر، هریسون، شارپلی و ویور مطالعه شده است.